Rabarber (+ recept)
Als in maart de jonge rabarberscheuten uit de grond omhoog komen, dat is voor mij echt de start van de lente.
Maar daarna is het toch nog een volle maand wachten op de eerste oogst en het moment dat er een einde komt aan de schaarste in het aanbod aan lokale groenten en fruit die zo typisch is voor de maanden maart en april.
Het is ooit heel anders geweest, maar nu eet ik niet meer heel het jaar door evenveel fruit op een dag.
Om de eenvoudige reden dat ik zoveel mogelijk de seizoenen volg.
En dat wil zeggen dat er wat fruit betreft, niet veel is om over naar huis te schrijven in de maanden maart en april.
De peren hebben hun beste tijd gehad en de winterse maanden gevuld met appelmoes, appeltaart, en gebakken appelblokjes op granenpappen en pancakes, zijn nu ook voorbij.
En dan is daar, eindelijk, weer eens een andere smaak met de eerste rabarber.
Botanisch gezien het het eigenlijk een groente, maar voor mij is rabarber toch de start van een nieuw fruitseizoen.
En wat heeft ons lichaam nodig na de winterperiode?
Een grote inwendige schoonmaak.
(Ik zie hierin een mooie parallel met ons huis: er is de dagelijkse/wekelijkse poets, en er zijn momenten in het jaar dat je eens in kasten duikt en het een en ander uitmest.)
En bij die lentereiniging kan rabarber ondersteunen. Enkele feiten over rabarber opgelijst:
de belangrijkste medicinale werking van rabarber is het purgerend/zuiverend effect op het spijsverteringsstelsel. Antrachinonverbindingen in rabarber hebben een laxerende werking door het bevorderen van de darmcontractie (bron)
het stimuleert de gafafscheiding (wat de vertering bevordert) (bron)
het is bijzonder rijk aan antioxidanten zijn stoffen die schade aan cellen kunnen voorkomen of vertragen door het ‘vangen’ van vrije radicalen. Stress en overgewicht zorgt voor meer vrije radicalen in het lichaam. Rabarber is ontzettend rijk aan anthocyanines, pro-anthocyanidines en polyfenolen (en scoort voor deze laatste hoger dan boerenkool, bron)
Enige minpunten van rabarber:
het is zo zuur dat het toevoegen van suiker een noodzakelijkheid is (of xylitol als je het suikervrij wil houden)
het bevat oxaalzuur dat de opname van mineralen bemoeilijkt en vandaar dat ik rabarber vaak combineer met een zuivelproduct. Vroeger werd rabarber al eens in combinatie met krijt gekookt zodat het oxaalzuur gebonden wordt aan de kalk uit het krijt. Wat ook een mogelijkheid is om oxaalzuur te verminderen, is het koken van rabarber en het kookvocht verwijderen. Maar dit doe ik zelf nooit, omdat dit niet passend is bij de bereiding waarin ik rabarber verwerk.
Wat ik deze lente wekelijks gedaan heb, is onderstaande rabarbercake gemaakt. Ik ken ondertussen het recept vanbuiten:
verwarm de oven op 180°C
zet een mengkom op een (elektronische) weegschaal
klop 125g boter (op kamertemperatuur) en 125g suiker goed op met een handmixer
voeg de rasp van 1 biocitroen toe evenals 2 eieren en klop goed op
voeg 200g ricotta toe en roer tot een homogene massa bereikt wordt
voeg 150g gezeefde bloem toe evenals 1.5 el bakpoeder
tot slot nog een snuf zout, 2 el citroensap en 75g melk en roer alles door elkaar tot een glad beslag
zet een (langwerpige, siliconen) bakvorm op de weegschaal (ik heb deze in gebruik)
snij 300g rabarber in reepjes zodat ze mooi passen in de bakvorm
giet er het beslag bovenop en strijk glad
zet dit in de oven, verlaag de temperatuur naar 170°C en zet de timer op 50min
Laat me gerust weten wat je ervan vond!